Europese Centrale Bank

Op de eerste plaats is er natuurlijk de Chinese centrale bank, die hardnekkig weigert om klare wijn te schenken over de eigen goudvoorraden. Het vermoeden bestaat dat die veel groter zijn dan tot dusver werd aangenomen en dat ze bovendien in snel tempo verder opgebouwd worden. Veel meer dan een vermoeden is dat echter niet. Bovendien is het ook hoogst onduidelijk wat de People’s Bank of China met haar goud van plan is. Hardnekkige geruchten willen dat de Chinezen met een welbewust doel voor ogen hun kluizen met goud vullen.

Van Japan wordt verwacht dat het land uiteindelijk als eerste zal uitpakken met "helicopter money", het uitstrooien van gratis geld over de economie in de hoop op die manier de economische groei te kunnen stimuleren. De Japanners genieten de bedenkelijke reputatie het verst te durven gaan wat monetaire experimenten betreft. Ze hebben daar dan ook al 25 jaar ervaring mee, want zo lang ligt hun economie al op apegapen. Maar de kans lijkt klein dat helikoptergeld het wondermiddel zal zijn dat in dit geval soelaas brengt.

De onheilspellende boodschap gebracht door de Britse centrale bank is namelijk dat zij en haar collega’s de greep op het financieel systeem verloren zijn. Ze hebben alles gedaan wat in hun macht ligt om de economie aan de praat te krijgen en om wat inflatie te krijgen, maar die ingrepen hebben stuk voor stuk gefaald. De FED, de Bank of Japan, de Europese Centrale Bank en de Bank of England hebben allen gegokt dat hun strategie zou werken. Tot ieders verbazing blijkt dus nu dat dit niet het geval is.

Om vroeg of laat brutaal weer wakker geschud te worden, want er is groot onheil op komst. Onze economie wordt bedreigd door niets meer of niets minder dan een draak met zeven koppen en die draak komt langzaam maar zeker dichterbij. Tad Rivelle, chief investment officer of fixed income bij TCW Group, heeft over die draak een rapport laten verschijnen onder de veelzeggende titel "Here be Dragons". Zijn verhaal is eigenlijk vrij snel verteld: een keten van ingrijpende gebeurtenissen heeft geleid tot een situatie die we nog nooit eerder hebben beleefd.

De situatie was zo ernstig dat van de centrale banken werd verwacht dat ze onmiddellijk zouden reageren, veel tijd om na te denken hadden ze niet. Achteraf is echter gebleken dat de centrale bankiers (zowel die van de FED, de Europese Centrale Bank, de Bank of Japan of de Bank of England waren) het foute recept hebben toegepast. Waarom hebben onze overheden niet gedaan wat ze hadden moeten doen? De redenen daarvoor liggen eigenlijk voor de hand, tenminste voor wie zich de moeite getroost om er naar te zoeken.